Enver Kazaz: VJEČNA PLODNOST
Iz smrti niklo je
Naše sve:
Bog u jeziku
Suza i bol
Strah uz koji penju se duše
Kao loza uz drvene pritke
Iz smrti niklo je
Naše sve
Nada da iza
Modre nebeske rijeke
Prostire se vječnost
Kao osunčna livada
A izobilje sočno na njoj
Slađe je od najslađeg meda
Ljepše od najljepše ljepote
I ljubav se svemilosna
Iznad svega u beskraj širi
Nikle su i priče svete
U svim jezicima
I postale stožer uma
Svezanog u lance
Oni od zemlje
Do najudaljenije
Nebeske tačke
Viču: u pravu si, u pravu si
Nikao je i pogled
Na tebe, tvoje pretke
I milo dijete
Što ga u visine
Uznosi svaka igra
Iz smrti nikao je
I naš spas od naših tijela
Koja se u bolesti i zemlji
Raspadaju
I naša bešćutna savjest
Pa možemo tuđu djecu
Klati duž vijekova
Da ovjerimo svoju
Zemnu snagu
Smrt je
Naš kraj
I naša maternica
Plodnija od svake
Crnice zemlje